ଓଡ଼ିଆ କବିତା "ବାପା" / TRANSLATED ENGLISH POEM "PAPA'

▪︎▪︎ ବାପା ▪︎▪︎
ହଜାରେ କବିତା ଲେଖିଲିଣି ହେଲେ
ମନେ ତୃପ୍ତି ଦେଉ ନାହିଁ ,
ବାପା ବୋଲି ପଦେ ଲେଖିଦେଲେ ହୃଦେ
ଆନନ୍ଦ ଢେଉ ଖେଳଇ ।
ବାପା ବଟବୃକ୍ଷ, ବାପା ଦେବାଳୟ 
ବାପା ସୁବିଶାଳ ବ୍ୟୋମ ,
ତାଙ୍କରି ଉଚ୍ଚତା ମାପି ହୁଏ ନାହିଁ  
ସିଏ ମହାପୁଣ୍ୟ ଧାମ ।
ନାରୀକେଳ ପରି ଉପର କଠିନ
ମନଟି ନରମ ଭାରି ,
ଅନୁଶାସନରେ ଗଢି ଦେଇଥାନ୍ତି
ମାଟିକୁ ମଣିଷ କରି ।
ମାଟିବୈକୁଣ୍ଠର ଚଳନ୍ତି ଦେବତା 
ବିଶ୍ୱାସର ବୋଧିଦ୍ରୁମ ,
ତୁଳନା ତୁମର କା' ସଙ୍ଗେ କରିବି 
ଶବ୍ଦକୋଷ ହେବ ଭ୍ରମ ।
ଅନ୍ଧାରରୁ ସିଏ ଆଲୁଅ ଆଡ଼କୁ
ହାତଧରି ନେଉଥା'ନ୍ତି ,
ରକ୍ଷା କବଚଟେ ହୋଇ ପୁଣି ସିଏ 
ପାଖେପାଖେ ରହିଥା'ନ୍ତି ।
ଝୁଣ୍ଟି ପଡୁଥିଲେ ପଡିବା ଆଗରୁ
ଆଦରେ ନିଅନ୍ତି ତୋଳି ,
ମୁଁ ସିନା ତାଙ୍କରି ଗେହ୍ଲେଇ ବନିତା
ସେ ମୋର ଅଳି ଅର୍ଦ୍ଦଳି ।
ବାପା ଡାକିଦେଲେ ଝରଇ ବହଳେ
ଶ୍ରଦ୍ଧା ଭକତିର ଫୁଲ ,
ମୋ' ଚଲାପଥରେ ଆପେ ବୁଣି ହୁଏ
ତାଙ୍କ ପୁଣ୍ୟ କର୍ମଫଳ ।
ଜୀବନ ପଥରେ ଆଲୋକଵର୍ତ୍ତିକା 
କର୍ମରେ କର୍ମ-ସଂହିତା ,
କୋଟିଏ ପ୍ରଣାମ ତାଙ୍କରି ପାଦରେ
ସେ ମୋ' ଭାଗବତ ଗୀତା ।
© ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଜେନା

I have written thousands of poems,

Yet none bring peace to my heart.

But when I write the word “Bapa”,

Joy overflows from within.

Father is a banyan tree, a sacred temple,

As vast and endless as the sky.

His greatness cannot be measured —

He is a shrine of divine virtue.

Like a coconut, tough on the outside

But soft and tender within,

Through his discipline, he shapes

Simple soil into a noble soul.

A living god of this earthly paradise,

A tree of wisdom rooted in faith,

How can I compare him with anyone?

Even the dictionary fails me.

From darkness, he leads me to light,

Holding my hand the whole way.

A shield of protection, always near,

Never letting me stray.

When I stumble, he lifts me up

With care, even before I fall.

I am the garland around his chest —

He is my strength, my all.

When I call out “Father,”

Flowers of devotion bloom and rain.

On my life’s path, his good deeds

Lay blessings like a sacred chain.

A radiant lamp in life’s long journey,

A scripture of righteous work,

Countless prostrations at his feet —

He is my Bhagavad Gita.
----------------------------------------

Courtesy: ChatGPT