Poetry of Dr. Shankar D Mishra: March 2023

Sunday 26 March 2023

"ଆମ ପିଲାବେଳ କିଏ ନେଲା? "TRANSLATED ENGLISH POEM "WHO STOLE OUR CHILDHOOD?"

WHO STOLE OUR CHILDHOOD?

We are little children, who universally stand for

Skipping, playing shouting and merrymaking.

But, alas! We are forced to others’ bread baking,

Or work for the devils in starvation and torture!

We too, like yours, have thirsts to study and be officers

But, books, copies and we belong to different quarters!

Our minds still crave to jump, run, play and have fun

But, we, the fateless toilers, have a different destination!

Ah! Since the day we started to toddle and walk,

For you, the heartless, we were pushed to work.

Ah! Peace and happiness were like aliens for us,

And slavery in childhood was an irretrievable loss!

Lo! We, the little, innocent children

To the drains of child labour are blindly thrown!

We place our light little hands heavy works on,

Ah! We are the fleshy grinders from morn till dawn!

We sweep rooms, wash tables, clothes and dishes

Otherwise we cannot mitigate our gnawing hunger!

Oh! In the quarters, buildings and domes of bosses

Our untold woes are worse than the deathly danger!

May it be mills, stores, factories or warehouses,

May it be industries, building sites or farmlands,

May it be breaking stones or gigging ditches,

Everywhere it’s you who abuse our little hands!

Alas! For our Rights none utters a protest or raises concern

So that we may see our dreams bloom in our life’s garden.

What will feel, do honestly tell, if you find, o the sanest men

In our wretched places your pampered, darling little children?

N.B. – The above poem is the English version of an original Odia poem “AAMA PILAA BELA KIE NELAA” composed by Dr. Basant Kishore Sahoo, Kusupur, Cuttack.

Image credit: Smt. Binapani Sahoo

ବି. ଦ୍ର. :- ଯେଉଁ ଓଡ଼ିଆ କବି ମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଓଡ଼ିଆ ରଚନା ର ଇଂଲିଶ ରୂପାନ୍ତର ଡ଼. ମିଶ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କରେଇବା ପାଇଁ ଇଛୁକ, ସେମାନେ ଏହି Whatsapp ନୁମ୍ବର ରେ ଯୋଗାଯୋଗ କରିପାରିବେ l (8249297412)

Please share this poem to your friends to enjoy reading it. Thank you. 🌹❤️❤️🙏

ଦୟାକରି ଏହି କବିତା ଟି ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ share କରି ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଏହାକୁ ପଢି ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ସୁଯୋଗ ଦିଅନ୍ତୁ l ଧନ୍ୟବାଦ 🙏❤️🌹🙏

Saturday 25 March 2023

ଓଡ଼ିଆ ଗୀତ "ମୁଁ ଭଲ ପାଇ କେତେ ଭୁଲ କରିଥିଲି !" / "TRANSLATED ENGLISH POEM "ALAS! I COMMITTED SUCH A BLUNDER….."

ALAS! I COMMITTED SUCH A BLUNDER…..

Alas! I committed such a grave blunder

In falling in love with you that I lost my own trust!

In you, a fluorescent flame of love, I did once discover

Which did prove, at length, more momentary than frost!

I still fondly remember my sweet maiden meeting with you.

I still warmly bear in mind how I was drifted like a jolly boat

By the high tides of modesty that did in your alluring eyes float

That drew me closer to you as attracts butterflies a blossom new!

But, what do I view in those spell-binding eyes today perchance?

A desert of distrust has replaced a river of sacrifice and reliance!

Please return me my intense and unalloyed love that I had gifted you

Alas! My love’s heavenly trust is in hellish rust today owing to you!

O my Goodness! How loyally and lavishly I once poured on you!

Please return me my intense and unalloyed love that I had gifted you.

Alas! My love’s heavenly trust is in hellish rust today owing to you!

O my Goodness! How loyally and lavishly I once poured on you!

Ah! Now, beset with deathly darkness, I am burning in the fire of despair.

Alas! I committed such a remorseful blunder in falling in love with you!

Alas! I committed such a regrettable blunder in falling in love with you!

Image credit : Sidharth Music

N.B. This poem is based on an Odia Lyric “MU BHALA PAI KETE BHUL KARITHILI” composed by Shri Bishnupada Sethi, IAS, the Principal Secretary, Higher Education Dept. Odisha.

Please share this poem to your friends to enjoy reading it. Thank you. 🌹❤️❤️🙏

ଓଡ଼ିଆ କବିତା "ତୁମେ " / TRANSLATED POEM "YOU"

ତୁମେ (କ୍ରମଶଃ )

*************

ତୁମେ ତ ମୋହର ରଜନୀଗନ୍ଧା

ଅଟ ତୁମେ ପ୍ରୀତିଛନ୍ଦା ,

ପ୍ରୀତି ମଦମତ୍ତ ମୃଗ ନୟନୀ ଗୋ

ତୁମ ପ୍ରେମେ ମୁହିଁ ବନ୍ଧା ।1।

ତୁମେ ଯୌବନର ପୂର୍ବରାଗ ମୋର

ହେବ ଦିନେ ଅସ୍ତରାଗ ,

ତୁମେ ସୋହାଗିନୀ ପ୍ରୀତି ମନ୍ଦାକିନୀ

ଭରିଅଛ ଅନୁରାଗ ।2।

ତୁମେ ମୋ' ଚକୋରି ହୁଏ କେତେ ଝୁରି

ମୁହିଁ ବିହ୍ଵଳ ଚକୋର ,

ତୁମେ ମୋ'ସପନ ବର୍ଣ୍ଣିଳ ସପନ

ଭାବରେ ହୁଏ ବିଭୋର ।3।

ତୁମ ପାଇଁ ମୁହିଁ କଳାର ସାଧକ

ସୃଜନଶୀଳ ମୋ' ମନ ,

କିଏ ସନମାନ ଦେଉ କି ନଦେଉ

ଆନନ୍ଦେ ହୁଏ ମଗନ ।4।

ତୁମେ ହିଁ ତ ମୋ'ର ପ୍ରଥମ ପାଠକ

ତୁମେ ମୋ'କାବ୍ୟ ନାୟିକା ,

ବିଦଗ୍ଧ।ପ୍ରାଣର ଅଧିଷ୍ଠାତ୍ରୀ ଦେବୀ

ତୁମେ ମୋ' ସଖୀ ସେବିକା ।5।

***********************

ବସନ୍ତ କୁମାର ପ୍ରଧାନ

ହରିହରପୁର,ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ

Friday 24 March 2023

ଓଡ଼ିଆ କବିତା "ହୃଦୟ ର ବନ୍ଧୁ" / TRANSLATED ENGLISH POEM "SOUL MATE"

ହୃଦୟ ର ବନ୍ଧୁ

ହୃଦୟ ର ଏବେ ଶୂନ୍ୟତା ଭିତରେ
ଖୋଜି ବୁଲେ ମୁଁ ତୁମରି ପଥ,
ସ୍ମୃତି ମୋର ଯାଇ ଅଣ୍ଡାଳୁ ଥାଇ
ତୁମ ସେ ଅଭୁଲା ପଦଚିହ୍ନ।

ସେଇ ପଦଚିହ୍ନ ନୁହଁଇ ଟି ଭିନ୍ନ
ସେ ଏକା ତୁମର ମଧୁର ବାସ୍ନା,
କଥା ଥିଲା ଆମେ ଏକାଠି ଜୀଇବା
ଏବେ ମୋ ଭିତରେ ଅମାପ ତୃଷ୍ଣା।

ଜିତିଗଲ ତୁମେ ହରାଇକି ମୋତେ
ବନ୍ଧନୁ ବନ୍ଧନେ ବାନ୍ଧି ଦେଇ,
ହୃଦୟ ଭିତରୁ ଭଲପାଅ ବୋଲି
ଶାଶ୍ଵତ ର ଧ୍ଵଜା ଦେଲ ଉଡ଼ାଇ।

ଗହଳ ନିସଙ୍ଗେ ପ୍ରୀତିର ପରାଗେ
ତୁମେ ସଦା ସାଜ ଶରଦ ଇନ୍ଦୁ,
ପ୍ରୟାଣ ତୀର୍ଥରେ ମୋ ଶେଷ ଶ୍ଵାସରେ

ବାଷ୍ପାୟିତ ଆମେ ହୃଦୟ ବନ୍ଧୁ।

ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ରାଣୀ ସୂତାର, ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ।

SOUL MATE

O my Soul Mate!
I keep looking for your path
In the hollowness of heart….
And my reminiscence does grope
For your unforgettable footprints….

The footprints were not at all different –
They replicate your sweet fragrance.
We did vow once to live together,
I have fathomless thirst at present…..

You won at last over my defeat -
Under the pretext of supra mundane love
Vouching for a perennial bond past superficiality
You did once unfurl your so-called flag of eternal love!

Alas! In a deep and deathly isolation
And in an ominous eclipse of affection
You ever play the role of an autumnal Moon;
In my last breath and in the pilgrimage of my corpse,

I'll mingle with you, O my Soul Mate, as vapours become one with airs…..

Copyright: Dr. Shankar D Mishra, Bhubaneswar, Odisha, India 24.03.2023

N.B. – The above poem is the English version of an original Odia poem “HRUDAYARA BANDHU” written by MRS. Jotsnarani Sutar, Kendrapara.

Image credit: Google
ବି. ଦ୍ର. :- ଯେଉଁ ଓଡ଼ିଆ କବି ମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଓଡ଼ିଆ ରଚନା ର ଇଂଲିଶ ରୂପାନ୍ତର ଡ଼. ମିଶ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କରେଇବା ପାଇଁ ଇଛୁକ, ସେମାନେ ଏହି Whatsapp ନୁମ୍ବର ରେ ଯୋଗାଯୋଗ କରିପାରିବେ l (8249297412)
Please share this poem to your friends to enjoy reading it. Thank you. 🌹❤️❤️🙏
ଦୟାକରି ଏହି କବିତା ଟି ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ share କରି ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଏହାକୁ ପଢି ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ସୁଯୋଗ ଦିଅନ୍ତୁ l ଧନ୍ୟବାଦ 🙏❤️🌹🙏

ଅଞ୍ଜଳି ଗିରିଙ୍କ କେତୋଟି ଓଡ଼ିଆ କବିତା

[3/24, 5:12 PM] Odia Poet Anjali Giri: ..ଶ୍ରୀ ରାଧା ମାନିନୀ ...

ରାଗ ..ରସକୁଲ୍ୟା

**********************

ବିପିନେ ବିରାଜି ସେ ଋତୁରାଟ

ବିରହୀ ହୃଦୟ କରେ ଉଚ୍ଚାଟ

ବିଶିଖ ବିନ୍ଧଇ ମଧୁପ ତାନ

ବିଷାଦେ ଭରିଲା ବିଧୁର ମନ ..ସେ

ବଲ୍ଲୁର ପରାୟ ହିଆ ..ହେ

ବିରାଜ ହେଲେଣି କୁଞ୍ଜେ ଋତୁମଣି

ବରଜ ଗୁମାନ ମାୟା ..ହେ ।।

ବାତ ବହେ ମନ୍ଦ ମଳୟାନୀଳ

ବିକଚ ରାଜୀବ ନୀଳ ଉତ୍ପଳ

ବିକଶ ଆନନ୍ଦେ ଚୂତ ମୁକୁଳ

ବିଳାସୀ ମଧୁପ ହୋଇ ବିହ୍ଵଳ..ସେ

ବିହରଇ ପୁଷ୍ପ ଚୁମି ...ହେ

ବିକର୍ତ୍ତନ କର ଚହଟି ପ୍ରଖର

ହେଲେଣି ବାରୁଣୀ ଗାମୀ ..ହେ ।।2।।

ବସନ୍ତ ସୁନ୍ଦରୀ ସେ କାମଦୂତୀ

ବନ ଉପବନେ ପୀୟୂଷ ଭାତି

ବିଶାରଦା ଗୀତି ସଂଗୀତ ରାଣୀ

ବାତୁଳି ପରାୟ ପଞ୍ଚମେ ଜାଣି ..ସେ

ବିଧୁର ବିମୂଖ ନାଶ ..ହେ

ବିଧୁନିତ କାୟ ବଲ୍ଳରି ପରାୟ

ବାନ୍ଧିଲା ଅନଙ୍ଗ ଫାସ ..ହେ। ।।4।।

ବାରିଜ ନୟନୀ ବରଜ ମଣୀ

ବାରେ ଦେଖ କୁଞ୍ଜେ ସାରସ ରାଣୀ

ବଲ୍ଲଭ ସଙ୍ଗତେ କାମ କ୍ରୀଡ଼ାରେ

ବାତୁଳ ବିଭୋଳ ସରସୀ ନୀରେ..ସେ

ବିହତ ପରାଣ ମୋର ..ହେ

ବହନ ତେଜିଣ ମାନିନୀ ତୋ ମାନ

ବିଜେ ହୁଅ କୁଞ୍ଜ ପୁର ..ହେ ।।

ବଲକ୍ଷ ବସନେ ସାଜି ଗୋ ରାଇ

ବାରିଜ ନୟନେ ଅଞ୍ଜନ ଫେଇ

ବିଅର୍ଥେ ନବିତୁ ଯାମିନି ଆଜ

ବରଜ ଈଶ୍ୱରୀ କଦନ ହେଜ ...

ବତ୍ସଳା ବାନ୍ଧବୀ ମମ ..ହେ

ବଂଶୀଧାରୀ ଶିରେ ପଦ ଥୋଇ ବାରେ

ପ୍ରାଣସଖା ଦୋଷ କ୍ଷମ .. ହେ ।।

*****

ଅଞ୍ଜଳି ଗିରି

ବଲ୍ଲୂର- ଶୁଷ୍କ

କାମଦୂତୀ..କୋଇଲି

ବାରିଜ..ପଦ୍ମ

ବିଶିଖ..ଶର

ବଲ୍ଳରୀ..ଲତା

[3/24, 5:13 PM] Odia Poet Anjali Giri: ଉଷା କାଳ

**************

ଯାମିନୀର ଶେଷେ ଯାମଘୋଷ ଘୋଷେ

ତେଜ ମୃଦୁଳ ତଳପ ,

ସାଗର ଶେଯରେ କ୍ଷିତିଯ ଦେଶରେ

ଦିଶିଲେ ଅର୍କ ଅଳପ ।।

ବିଭାସା ବିକଶି ବିକର୍ତ୍ତନ ରାଶି

ନାଶିଲେ ତିମିର ତ୍ରାସ,

କାସାରେ କମଳ ମଣ୍ଡିଲେ ମଞ୍ଜୁଳ

ରାତ୍ରି ରୋଷ ହେଲା ହ୍ରାସ ।।

ବାୟସ ଚତୁର ପ୍ରଭାତ ଡଗର

ମଣ୍ଡିଣ ବିଟପୀ ଚୂଳ ,

ଭାଷିଲା ସୁଘୋଷ ତେଜି ନିଦ୍ରାଳସ

ଚିନ୍ତବାରେ ଆଦିମୂଳ ।।

ହେଲେ ଆତଯାତ ମୃଦୁ ମୃଦୁ ବାତ

ଛୁଇଁ କୁସୁମ କାଞ୍ଚନ,

ଶ୍ୟାମ ଦୁର୍ବାଦଳ ଲଭି ଉଷୋଜଳ

ମୌକ୍ତିକ ସାଜେ ଶୋଭନ ।।

କିଞ୍ଜଳ ମୁଦିର ହୋଇଲେ ଅଧିର

ବାତୁଳ ରସ ଲେହନେ ,

ମୁଦିଲା କୁବଳ ସୁଦଳ ସୁଢଳ

ବିଧୁପ୍ରିୟା ଶୁଷ୍କମନେ ।।

ରାତ୍ରିଚର ଚିତ୍ତ ଭୟ ସଂକୁଳିତ

ଦେଖି ଅରୁଣ ଉଦୟ,

ଲୁଚି ବୃକ୍ଷ ଡ଼ାଳେ ଅବା ଗର୍ତ୍ତ ବିଳେ

କାଳ ହେଲେ ଜ୍ୟୋତିର୍ମୟ ।।

ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ ଭରି ଉଷସୀ ମାଧୁରୀ

ଅରୁଣ ରଞ୍ଜିତ ଧରା,

ସଂଚାରି ଉର୍ଜନା ଜଡ଼ରେ ଚେତନା

ଗୁଞ୍ଜରିତା ବସୁନ୍ଧରା ।।

ଅଞ୍ଜଳି ଗିରି ...

***

[ ଯାମଘୋଷ..କୁକୁଡ଼ା

ତଳପ .. ଶଯ୍ୟା

ବିଭାସା ..ଆଲୁଅ ବିକର୍ତ୍ତନ..ସୂର୍ଯ୍ୟ

କାସାର .. ବଡ଼ ପୁଷ୍କରିଣୀ

ବାୟସ.. କୁଆ , ମୋକ୍ତିକ..ମୁକ୍ତା

ବିଟପୀ.. ବୃକ୍ଷ ଉଷୋଜଳ..କାକର

କିଞ୍ଜଳ..ପଦ୍ମ, ମୁଦିର.. ପ୍ରେମିକ

କୁବଳ.. କଇଁ ,ସୁଦଳ .. ସୁନ୍ଦର ପାଖୁଡା

*** **** *****

[3/24, 5:15 PM] Odia Poet Anjali Giri: ବଉଳ ଲୋ ...

****************

ଅମୃତର ବେଳ ଥିଲା ଲୋ ବଉଳ

ତୋ ସାଥେ କଣ୍ଢେଇ ଖେଳ

ନଡ଼ିଆ ଖୋଳରେ ଧୂଳି ରନ୍ଧା ଭାତ

ଆହା ସେଇ ସ୍ମୃତି ମାଳ ।।

ଅସରାଏ ସ୍ମୃତି ଭିଜେଇ ଗଲା ଲୋ

ଟାଙ୍ଗର ହୃଦୟ ଭୂଇଁ,

ବତୁରା ମନରେ ଉତୁରି ଉଠୁଛି

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଖରା ଛାଇ ।।

ଶ୍ରାବଣ ସୁଅରେ କାଗଜର ଡଙ୍ଗା

ଫଗୁଣର ପ୍ରଜାପତି,

ଚାରି ଆଖି ଦେଖା ଅଜସ୍ର ସପନ

ନିଦାଘେ ଚନ୍ଦନ ଭାତି ।।

ଜହ୍ନ ଜୋଛନାରେ ଭିଜା କାକରରେ

ଶିହରା ସନ୍ଧ୍ୟାର କଥା ,

ସଂଜୁଆ ପବନ ସାଥେ ଦୁଇ ମନ

ବାଣ୍ଟୁଥିଲେ ହୃଦ ବ୍ୟଥା ।।

ଆମ୍ର କୁଞ୍ଜ ବନେ ବଉଳ ସୁବାସ

କୋଇଲିର କୁହୁତାନ,

ପୀୟୂଷର ଧାର ବହୁଥିଲା ତହିଁ

ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ ଆମ ମନ ।।

ଭାବନା ଆକାଶେ ଉଡି ଯାଉଥିଲେ

ମନକୁ ମନରେ ଛନ୍ଦି ,

ଅବ୍ୟକ୍ତ ଆବେଗ ସେନେହ ସରାଗ

ରଜ୍ଜୁ ଧାରେ ଦେଇ ବାନ୍ଧି ।।

ଅଭୁଲା ସେ ସ୍ମୃତି ଆପଣାର ଅତି

ସାଇତା ହୃଦୟ କୋଣେ,

ଲୁଚିଗଲା କେଣେ ଦୂର ତାଳ ବଣେ

ନିଷ୍ଠୁର ସମୟ ଜାଣେ ।।

ବିକଶି ଉଠୁଛି କିଆଁ କେତକୀ ଲୋ

ଫୁଟୁଛି ପେନ୍ଥା ବଉଳ ,

ନାହିଁ ସେ ସୁବାସ ଦିଶୁନି ତୋ ହସ

ବିରସ ଜୀବନ ଖେଳ ।।

ଅଞ୍ଜଳି ଗିରି ..

[3/24, 5:18 PM] Odia Poet Anjali Giri: ଯାହାକୁ ଯିଏ ସୁନ୍ଦର

------------------------------

ତରଙ୍ଗିଣୀ ଶୋହେ ତରଙ୍ଗ ମାଳାରେ

ପର୍ବତ କୋଳେ ନିର୍ଝର,

ଶ୍ୟାମ ଦୁର୍ବାଦଳ ଶାଟୀକା ପରାୟ

ବସୁଧା ଅଙ୍ଗେ ସୁନ୍ଦର ।।

କେଦାରେ କେଦାରେ ପକ୍ଵସଶ୍ୟ ମାଳା

ପାଦପେ ପଲ୍ଲବ ଶୋଭା,

ସରିତେ ସରୋଜ ପ୍ରଭାତ ମୁରୁଜ

ପ୍ରକାଶଇ ବର୍ଣ୍ଣ ବିଭା ।।

ସାଗରକୁ ଶୋଭା ନୀଳ ବୀଚିମାଳା

ସୈକତେ ସୁନ୍ଦର ଶୁକ୍ତି,

ଶାମୁକା ଶୋଭଇ ଧରିଥିଲେ ଅଙ୍କେ

ବିଭାମୟ ଶୁଭ୍ର ମୋତି ।।

ଯାମିନୀ ଗଗନେ କଳାନିଧି ଶୋଭା

ଚିକିମିକି ତାରାମେଳେ,

ଦିବସେ ଚହଟ ଦିଶେ ରୁଚିମନ୍ତ

ହରିହୟ ଉଇଁଥିଲେ ।।

ମୁଦିର ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ ଶୋଭାକର

ଉଇଁ ଶକ୍ରସରାସନ,

ବସନ୍ତେ ସୁନ୍ଦର କୁଞ୍ଜେ କଳକଣ୍ଠି

ଗାଇଲେ ପଞ୍ଚମ ତାନ ।।

ଶ୍ରାବଣେ ସୁନ୍ଦର ଜଳଦର ଧାର

ଦୁର୍ବାଦଳେ ଧୁନ୍ଦୁମାର,

ନାଲି ନାଲି ତାର ଯୁତକ କାନିଟି

ପ୍ରଭାତେ ଦିଶେ ସୁନ୍ଦର ।।

ବ୍ରତତୀ ଅଙ୍ଗରେ ଶୋହେ ପୁଷ୍ପମାଳ

ତୃଣ ଅଙ୍ଗେ ସେ ନିହାର,

ପ୍ରକୃତି ମାତାର ମଣ୍ଡଣୀ ସଭିଏଁ

ଏକୁ ଆରେକ ସୁନ୍ଦର ।।

ଅଞ୍ଜଳି ଗିରି ..

[3/24, 5:19 PM] Odia Poet Anjali Giri: ତୁମ ସ୍ମୃତି କେବେ ...

*******************

ତୁମ ସ୍ମୃତି କେବେ ନୀଳ ଉର୍ମିମାଳା

ଛୁଇଁଯାଏ ମନ ତଟ,

ଉଦାସୀ ପ୍ରାଣରେ ଜଗାଇ ଚେତନା

ସ୍ବପ୍ନ ସାଥେ କରେ ଭେଟ ।।

ସ୍ମୃତି କେବେ ତୁମ ସଂଜୁଆ ଆକାଶେ

ଚିକମିକ ରୂପା ଜହ୍ନ ,

ତମାମ ରାତିଟା ଆଶାର ଜୋଛନା

ଭିଯାଏ ନହୁଲି ମନ ।।

ତୁମ ସ୍ମୃତି କେବେ ଭିଜା ଆଷାଢ଼ରେ

ମାଟି ଚନ୍ଦନର ବାସ୍ନା,

ଅଧିର ବିଭୋର କରେ ଏଇ ମନ

ଭୁଲାଏ ଦଗ୍ଧ ଯାତନା ।।

ତୁମ ସ୍ମୃତି କେବେ ଉଜାଣି ଯମୁନା

ପ୍ରୀତି କୁଞ୍ଜେ ବଂଶୀ ସ୍ଵନ,

ବ୍ୟଥାତୁରା ପ୍ରାଣେ ଭରେ ଉନ୍ମାଦନା

ନୃତ୍ୟରତା ଏଇ ମନ ।।

କେବେ ତୁମ ସ୍ମୃତି ଫଗୁଣ ମଳୟ

କେବେ ହେମାଳିଆ ବାଆ ,

ଋତୁର ତାଡନା ବିରହ ଯାତନା

ଘୁଞ୍ଚାଏ ଜୀବନ ଆହା ।।

ସ୍ମୃତି କେବେ ତୁମ ପଳାସ ପାଖୁଡା

ରଙ୍ଗୀନ ଅତୀତ କଥା,

ଆଶାର ଦୀପକ ଜଳାଇ ହୃଦୟେ

ହରୁଥାଇ ଯେତେ ବ୍ୟଥା ।

ସ୍ମୃତି କେବେ ତମେ ଋତୁ ଅଭିସାର

ବିରହୀ ପ୍ରାଣର ଗୀତି,

ଜୀବନ ପୃଷ୍ଠାରେ ଦୁଇଟି ଅକ୍ଷର

ଉଜ୍ଜଳ ସୁରୁଜ ଭାତି ।।

ଅଞ୍ଜଳି ଗିରି ।

ଓଡ଼ିଆ କବିତା "ନିରବତାର ଭାଷା" / TRANSLATED ENGLISH POEM "THE LANGUAGE OF SILENCE "

ନିରବତାର ଭାଷା

ଶବ୍ଦ ସହ ମିଛି ମିଛିକା ଖେଳ

ଖୁବ ହେଲା

ମୁଁ ତା ସଙ୍ଗେ ଲୁଚକାଳି ଖେଳି

ଖୁବ ହେଲିଣି ଘାଇଲା

ମୋ ହୃଦୟର କ୍ଷତ ଦେହରୁ ଏବେ

ରକ୍ତ ନୁହେଁ ଶବ୍ଦ ଝରୁଛି.

ଏବେ ଅକ୍ତିଆର କରିବାକୁ ହେବ

ନୀରବତାର ଭାଷାକୁ

ରାସ୍ତା ଉପରେ ଆଉ ଶବ୍ଦର ବୋମା

ବର୍ଷାଇ ଲାଭ କଣ

ଶବ୍ଦର ବାଣ ତ ସବୁଠି

ଢ଼ୋ ଢା ହେଇ ତାଳ ଫୋଟକା ଭଳି

ଫୁଟୁଛି.

କେଜାଣି କାହିଁକି ମୋର

ସବୁ କବିତାର ଧାଡି ଆସେ

ମୋ ପ୍ରିୟତମ ସ୍କୁଟି ଉପରେ

ଯୋଉଠି ମୁଁ ଲେଖିବାକୁ ଥିବି ନାଚାର

ଆସୁଥିବ ଶବ୍ଦ ସବୁ ମନକୁ ମନ

ଧାଡି କି ଧାଡି

ଆଉ ମୁଁ ଯାଉଥିବି ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ

ଆଗକୁ ମାଡି

ମୋତେ ଛେକିବ ସେ କାଳୀ

ଟ୍ରାଫିକ ବାଲି ହାତ ମାରି

ଛେ ବେକାର ଗଲା ସବୁ ଆଜି

ଯେତେ ସବୁ ମୂଲ୍ୟବାନ

ଅନ୍ୟମନସ୍କତା.

ଆଜି ଗୋଟେ ଗଛକୁ ଆଉଜି

ତାର ସକାଳୁଆ କଅଁଳିଆ ଛାଇରେ

କବିତାଟିଏ ଲେଖିଦେବାକୁ

ଭାରୀ ଜୋର ଇଛା ହେଉଛି

ଅନେକ ଦିନ ପରେ ବୋଧେ

ଏକ ଅଦିନିଆ ମେଘ ରୁ

କେଇ ବୁନ୍ଦା ବର୍ଷା ଥିପୁଛି

ନଈଟିଏ ବାଡ଼ ବତା ନ ମାନି

ଆଗକୁ ଡେଇଁ ଚାଲିଛି

କାଲି ରାତିରେ କେହି ଶୁଣିଛ

ଶୀତରେ ଠୂର ଠୂରେଇଲା ବେଳେ

ରେଲୱେ ପ୍ଲାଟ ଫର୍ମରେ ବୁଢ଼ୀ

ଭିକାରୁଣୀର ସେ ଓଠ ଥରା ଗୀତ

ଆଜି ସକାଳୁ ବିକାଶ ସ୍କୁଲର

ପିଲା ଭର୍ତି ବସର ସେ ଉଲ୍ଲାସଭରା

ସଂଗୀତ

ବୋଧେ ନାଁ ସେ ସବୁ କବିତା ନ ଥିଲା.

ହଁ ମୁଁ ବି ଖୁବ ବିଡବିଡାଉ ଥିଲି

ରାତି ସାରା ଅନିଦ୍ରାରେ

ଯାକୁ ଉତାରି ପାରି ନ ଥିଲି କବିତାରେ.

ମୋର ଏବେ ବି ମନେ ଅଛି ସେ ଛଟପଟ

ଯାହା ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ମୋ ହୃଦୟକୁ

ବିଦାରୁଥିଲା ରକ୍ତାକ୍ତ କରୁଥିଲା

ମୋ ରକ୍ତ ମାଗୁଥିଲା ଶବ୍ଦ

ମୋ କ୍ଷତକୁ ଆଉଁସିବାକୁ

କେହି ନ ଥିଲେ

କେବଳ ଆକାଶ ଭର୍ତ୍ତୀ ଅପହଂଚ

ତାରା ମାନଙ୍କ ଛଡ଼ା.

ଛାଡ଼ ଲେଖାଲେଖି କରି

ଅଧିକ ଟା କଣ ମିଳୁଛି

କେବଳ କ୍ଷତ ଛଡ଼ା

ଦୁଃଖ ଛଡ଼ା

ଆଉ ବେଶୀ ଦୁଃଖରେ ଘାଣ୍ଟି

ହେବାର ନାହିଁ

ଏବେ ମୋତେ ନୀରବ ରହିବାକୁ ହେବ

ଅକ୍ତିଆର କରିବାକୁହେବ ନିରବତା ର ଭାଷା.

ରୋହିତ କୁମାର ଦାଶ

ବଦ୍ରି ପ୍ରସାଦ ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟ

ଡି 210, ବରଗଡ଼

THE LANGUAGE OF SILENCE

Oh! It’s enough.

Too many pretentious plays with the language!

I’m much tired of playing hide and seek with her.

Instead of blood, now bleed words

From the unobtrusive wounds of my heart….!

Now, I must master the art,

How to speak the language of silence.

It’s futile to rain the word bombs on roads.

Lo! The deafening crackers of words are exploding all around.

It’s strange indeed!

The lines of all my poems start

While I'm on my beloved scooty,

Leaving me helpless and enjoying sadistically,

Spontaneously the words as the swarm of busy ants,

Lines after lines come to me in a strict discipline,

And I would be moving along absent minded

Alas! Went in vain all my invaluable absentmindedness

For, the dark skinned traffic lady police,

To stop me from proceeding ahead

With her distracting gesture stole my musings,

And my mind was a hollow, useless cell!

This morning thoughts remembered me again

So, leaning against a huge tree,

In its gentle morning shade

I was irresistibly enthused enough to pen a poem;

Oh! After eons, perhaps a dry, thirsty river

Started rushing ahead blindly and proudly

Being fed with a few drops of rain

From an unseasonal passing shower!

Did anyone hear last night,

The song of an old woman on trembling lips

On the railway platform

In the spine shivering and freezing chill;

And the animated music of the school children

Sung in a chorus inside the Vikash school bus?

Perhaps, they were not poems at all.

Yes, I too was beating about the bushes

Throughout the sleepless night

For, I was unable to give voice to a poem with my words!

I still remember that unbearable pain

That was piercing my heart like an arrow

And leaving me bleeding me every instant.

My blood was asking for words,

There was none to take care of my wounds,

Excepting the countless unreachable stars!

Is there any gain in writing?

Nothing more barring the wounds and miseries.

No more to get involved with the sorrows

Now, I have to master the language of silence….

Copyright: Dr. Shankar D Mishra, Bhubaneswar, Odisha, India 24.03.2023

N.B. – The above poem is the English version of an original Odia poem “ନୀରବତା ର ଭାଷା / THE LANGUAGE OF SILENCE” written by Mr. Rohit Dash, Bargarh, Odisha.

Image credit: Google
ବି. ଦ୍ର. :- ଯେଉଁ ଓଡ଼ିଆ କବି ମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଓଡ଼ିଆ ରଚନା ର ଇଂଲିଶ ରୂପାନ୍ତର ଡ଼. ମିଶ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କରେଇବା ପାଇଁ ଇଛୁକ, ସେମାନେ ଏହି Whatsapp ନୁମ୍ବର ରେ ଯୋଗାଯୋଗ କରିପାରିବେ l (8249297412)
Please share this poem to your friends to enjoy reading it. Thank you. 🌹❤️❤️🙏
ଦୟାକରି ଏହି କବିତା ଟି ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ share କରି ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଏହାକୁ ପଢି ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ସୁଯୋଗ ଦିଅନ୍ତୁ l ଧନ୍ୟବାଦ 🙏❤️🌹🙏