:
::::::::::::::::: ମାଟି :::::::::::::::
ସୁନା ରୂପା ହୀରା ମୋତି ମାଣିକ
ପେଡିରେ ସଞ୍ଚିଛି ପ୍ରୀତି ବଣିକ
ମେଲେଇ ଦେଇଛି ବିଶାଳ ଛାତି
ଖୋଜେନି ଧରମ ଜାତି ଅଜାତି
ପାଦତଳେ ତା'ର ବାସ
ରାଜା ମହାରାଜା
ଧନୀ କି ଗରୀବ
ସବୁ ତା'ର କିଣା ଦାସ ।୧।
ପଡ଼ିଥାଏ ସହି ଖରା ବରଷା
ସାରା ସଂସାରର ସାହା ଭରଷା
ବଣ ତରୁଲତା ସୁନେଲି କ୍ଷେତ
ତାଲାଗି ଉଡାନ୍ତି ସବୁଜ ନେତ
ସବୁଠାରେ ତା'ର ଘର
ସାରା ମୁଲକକୁ
କୋଳରେ ପୂରାଏ
ଭାବେନି ଆପଣା ପର ।୨।
କହେନି କାହାକୁ ମନର ଖେଦ
ପରଖିଲେ ସୁଧା ନମିଳେ ଖାଦ
ସୁନା ରୂପା ଟଙ୍କା ହେବନି ସରି
ସରି ହେବନାହିଁ ସରଗ ପରୀ
ଯୋଗାଏ ଆହାର ଜଳ
ତୋଳିନିଏ ଯେତେ
ନାଳ ନରଦ୍ଦମା
ମଇଳା ଅସନା ମଳ ।୩।
ପ୍ରପାତ ଝରଣା ନଈ ପୋଖରୀ
ତା' ଦେହ ମାଉଁସ ଦିଅନ୍ତି କୋରି
ନିଜ ଲାଭ ପାଇଁଁ ହୀନ ମଣିଷ
ତା ଦେହେ ମିଶାଏ ଅସଲ ବିଷ
ତଥାପି ଖୋଲେନି ପାଟି
ଝାଞ୍ଜି ଖରା ବାଜି
ତା' କୋମଳ ଦେହ
ଶୁଖି ଶୁଖି ଯାଏ ଫାଟି ।୪।
ଗଇଁଚି ଶାବଳ କୋଡ଼ି କୋଦାଳ
ତା ଦେହକୁ ହାଣି କରନ୍ତି ଫାଳ
କୀଟ ସରିସୃପ ଦେହକୁ ତାଡି
ପେଟରୁ ମାଉଁସ ଦିଅନ୍ତି କାଢି
ଛାତିରେ ବାନ୍ଧନ୍ତି ବସା
ତା' ଦରଦ ଟିକେ
ନମିଳିବ ଯଦି
ମସୀହ ହୋଇବେ ମଶା ।୫।
ଉଠିବନି ଗଛ ଢାଳିଲେ ଜଳ
ଫୁଟିବନି କେବେ ଫୁଲକି ଫଳ
ନଥିବ ଗହମ ଚାଉଳ ଧାନ
ସେ ପରା ସଂସାର ଅମୂଲ୍ୟ ଦାନ
ମାଆଟି ସିନା ଏ 'ମାଟି'
ନରହିଲେ ସିଏ
ବୃଥା ହୋଇଯିବ
ଯେତେ ଥିଲେ ମାଣ ବାଟି ।୬।
◼️
ପ୍ରସନ୍ନ ମଣ୍ଡଳ
କୋଟପଲ୍ଲା, ସିମୋର, ଖୋର୍ଦ୍ଧା
No comments:
Post a Comment